Son 4 yıldır aralıksız olarak bu konferansa katılmaktayım. Her sene bir önceki senenin üzerine inşa edilen bir bina gibi. Tekrar etmiyor aksine sürekli olarak bir gelişim ve değişim var. Hem son derece tanınan ve saygı duyulan konuşmacıların, iş yönetiminin temellerini oluşturan görüşlerini canlı dinleme şansı sağlıyor hem de iş dünyasını etkilemekte olan yeni akım ve odak alanların fikir liderlerinin ajandalarından faydalanma imkanı sağlıyor. Sonuç olarak tüm katılımcılar gibi ben de hem biigilerimi tazeleme, belki uzun zamandır uygulamayı unuttuğum noktaları hatırlama hem de yeni ekonominin ve iş dünyasının gerçeklerini ve dinamiklerini uygulanabilir bir şekilde öğrenme imkanına sahip oluyorum.

Her yeni sunum yeni fikirler üretmenizi sağlıyor. Mevcut şirketinizi sürekli olarak anlatılan iyi ve kötü örneklerle kıyaslıyarak dönüşte hızlı bir şekilde uygulanabilecek bir yapılacaklar listesi hemen kafanızda şekilleniyor. Buna ek olarak bence en büyük faydalardan biri de dünyanın değişik yerlerindeki iş dünyası ve ekonomik ortam ile ilgili bilgi edinme imkanı.Özellikle dünyanın zor bir dönemden geçtiği günümüzde, bu yeni ekonomik gerçeklerle değişik firmaların değişik ekonomik ve rekabet koşullarında nasıl mücadele ederek baaşarılı olduklarını anlamak son derece değerli.

Mevlana’nin “Dun yasandi ve bitti, bugun yeni bir sey soylemek lazim” deyisinin ne denli gecerli ve universal bir dusunce oldugunu bir kez daha gordum. Herkes deneyimleri ve bilgileri dogrultusunda yeni bir seyler soyledi, bizler de onlari dinleyip, benzesen, ayrisan yanlarimizi (ya da sorunlarimizi) bir kez daha gozden gecirme imkani bulduk. Dunya ekonomisindeki yeni’leri, hatta ilk’leri (ornek CCO) burada duydum ve cok heyecanlandim. NY zaten giden herkesin “dunya vatandasligi” testinden gectigi baska bir alem, ama WTC onundeki protestocularin kararliligi, disiplinleri ve rakamsal fazlaligi beni cok etkiledi.

Bill Clinton’un son kullanma tarihinin gectigini, Jack Welch’in tuccar kafasinin bana cok uydugunu gordum. Burberry CEO’suna cok yonlu olarak bayildim, Howard Schultz’u fazla ulusalci ve politize buldum, bu kadar keskin goruslerin kurumuna nasil katki saglayacagini (olumlu,olumsuz) yakindan izlemeye karar verdim. Ben Zander’i dinlerken is insanlarinin aslinda ciddi sunumlardan ne kadar sikildiklarini, konusmasina show ve nukte katanlarin yeni bir sey soylemeseler de ilgiyle izlenip, begenildiklerini bir kez daha gordum. Ardindan Daniel Lamare’yi dinleyince, her ise birazcik show katmanin yararli oldugu hakkindaki dusuncemin dogrulugu ile ilgili teyid almis oldum. Kisacasi, bu insanlarla bir sohbet ortaminda tanissak soramayacagim, yanitini alamayacagim pek cok soruya cevap alabildim. Politik ve ekonomik ongoru bolumunun gecen yillara gore daha zayif kaldigini belirtmek isterim. Ancak, bunun da “gelecegi kimsenin ongoremedigi” anlamina geldigini, kisaca 2012’de “ayagimi yorganima gore uzatmam” gerekliligi konusunda ustu kapali bir mesaj olarak algiladim.

Genel olarak baktığımızda kitaplarını okuduğumuz dünya çapında üne sahip yazar, gazeteci, işadamı, siyasetçi‘leri izlemek gerçekten heyecan vericiydi. Genel anlamda “insan” odağında toplanmış olan sunumlar liderlik stilleri, takım yönetimi, yeni trendler, inovatif yönetim yaklaşımları, yaratıcılık ve yeni ekonomik düzen gibi alt başlıklara ayrılmıştı. WBF’e katılmak vizyon açıcı çok faydalı bir deneyim oldu.

Konuşmaların ana mesajlarını içeren sunum için ayrıca teşekkür ederim. WBF dönüşü gönderdiğiniz kitaplar için ekli mesajı atmıştım ama demek ki elinize geçmedi, tekrar teşekkürler.

Öncelikle WBF oraganizasyonundaki yardımlarınız nedeniyle size bu vesileyle tekrar teşekkür ederim.

Dünya’nın önde gelen işadamları ve düşünürlerinin sunum yaptığı böyle bir oturuma katılma düşüncesi oldukça heyecan vericiydi. Bununla beraber, beklentimi oldukça yüksek tutmuş olmalıyım ki forumun sonunda çok tatmin olmadığımı itiraf etmem lazım. Bunun temel iki sebebi var : birincisi, ekonomik kriz yaşayan batı dünyasında, doğal olarak her gün bu havayı soluyan işadamları, politikacı ve düşünce adamlarını oldukça karamsar buldum. Konuşmaların önemli bir kısmının Amerikan ekonomisinin problemleri ekseninde gelişmesi, dünyanın diğer bölgelerinden gelen katılımcıların bu forumdan beklentilerini herhalde pek karşılamamıştır. Ikinci olarak da merakla beklediğim ve daha once yazmış olduğu kitaplarını okuduğum Gladwell, Hamel, Godin gibi konuşmacıların sunumlarının yazdıkları kitapların bir özeti gibi olması da benim için biraz hayal kırıklığı oldu. Ama Ben Zander’in “performansı” unutulacak gibi değil...

Bu forumun en güzel tarafı ise bir kaç yerde Türkiye hakkında “bright spot” tanımlamasını duymak oldu. Hakikaten dünyanın ekseni bu taraflara doğru kayıyor ve kendimizi zannettiğimizden daha iyi biliniyoruz artık dünyada…

Beğendiğim bir söz der ki “It's not what you know but who you know that makes the difference”. WBF 2011’de hem alanında dünyanın en iyisi olan konuşmacıları dinledik, hem de Türkiye ve başka ülkelerden birçok kişi ile tanıştık. Bu kişilerin büyük bölümü ile iletişimim devam ediyor, ayrıca tüm konuşmacıların kitap ve yazılarını takip ediyorum.

Bu hususa ilaveten, toplantının benim için en önemli katkısı, ne yapılırsa yapılsın, insanın özgünlüğünü kaybetmemesi gerektiğini bir kez daha anlamak oldu. Farklı olmak, farklı olmaktan korkmamak, tam tersine farkın peşinde koşmak gerekiyor. Bu cümleler okunduğunda teorik, ancak uygulandığında bir hayli pratik ve yararlı hale dönüştü benim için.

Son olarak, insanı her yaşta ve ortamda ayırt eden şeyin enerji ve içimizde yanan ateş olduğunu gördüm. Ben Zander ve Jack Welch, organizasyonun en yaşlı konuşmacıları olmasına rağmen, en dinamik ve ilgi çeken performansları sergiledi. Etrafa enerji verdiler. Bizim toplumumuzda çok nadir rastladığımız bir dinamizm, enerji ve dışa dönük yapıları ile beni çok etkilediler. Bu üslubun Türk iş dünyasında da daha fazla yaygınlaşması gerektiğini düşündüm.

Bu vesile ile, fevkalade başarılı organizasyon ve sonrasındaki bilgi paylaşımı ve kitap için tekrar teşekkür ederim.

Benim ilgimi çeken iki tane nokta oldu. Birincisi sağlık kısmı için çünkü sağlık varsa yaşam var yaşam varsa
insan var insan varsa toplum var toplum varsa şirketler ve daha sonrasında yönetim var. İkincisi, bence
Baltaş ailesi kimle tanıştıysam bunu çok iyi yapıyor ama diğer birçok şirkette eksik olan bir şey var bütün
konuşmacıların ısrarla üstünde durduğu “Purpose” yaptığı işteki anlam duygusunun önemini her
konuşmacı, konuşmalarının bir yerinde vurguladı.